Dokąd zmierzamy?

Cześć, cześć. Szczerze mówiąc, ostatnie na co mam w tym momencie ochotę, to pisanie. Jak zapewne wielu z Was, tak i ja się trochę pochorowałam, kicham, prycham i próbuję nie umrzeć z bólu. Takie przykre czasy nastały. A skoro już mowa o przykrych czasach - chcę Wam dzisiaj przedstawić pewien tekst. Tekst, napisany jeszcze w liceum, a zatem na oko jakieś cztery lata temu. Porusza może lekko niecodzienny temat, zawiera może lekko niecodzienne spojrzenie. Koniecznie dajcie znać, co o tym sądzicie! Ale najpierw - zapraszam do lektury :)

Obraz świata we współczesnej muzyce

Ktoś, kto lubi muzykę, nie powinien zawężać się do jednego gatunku.

Czym tak naprawdę jest muzyka? Czy satysfakcjonujące jest stwierdzenie, iż jest to „sztuka organizacji struktur dźwiękowych w czasie”? Dalsza część definicji może być już nieco bardziej przekonująca, gdyż, jak mówi, jest to „jedna z dziedzin sztuk pięknych, która wpływa na psychikę człowieka przez dźwięki.” Może jednak nie warto wnikać w skomplikowane terminy, a odpowiedzi na pytanie poszukać u samego źródła? Może lepszy w tym miejscu będzie po prostu fragment piosenki polskiego zespołu hip-hopowego:  

"Sto pytań czym jest dla mnie muzyka, ja tym oddycham, to mój sposób życia, muzyka, która jest częścią mego życia, tylko w niej mogę znaleźć mojego towarzysza, moja cisza i mój spokój wewnętrzny, muzyka to mój przyjaciel najlepszy, właśnie dzięki niej świat staje się piękny, to ona uczy mnie jak omijać zakręty, zajęty tym, co sprawia mi przyjemność, ona razem ze mną stanowi jedność, jest wstęgą, która oznacza zwycięstwo, pomaga stawić czoła życiowym przekrętom, zaciera przeszłości i rozjaśnia ciemność, muzyka jest dla mnie dobrą przepowiednią, skarbnicą bezcenną, niosącą ukojenie, dająca wypoczynek i ukojenie, lepszym spojrzeniem na codzienne zagrożenie, marzeniem, które znalazło spełnienie, miejscem, w którym mam swoje korzenie, przeznaczeniem, które ma swoje znaczenie."

  (Płomień 81 – „To muzyka”) 

Stanowi to najlepsze podsumowanie wszystkiego, co wiąże się z muzyką, najlepiej oddaje jej znaczenie.

Muzyka towarzyszy człowiekowi odkąd tylko pojawił się na świecie. Porusza różnorodną tematykę, przez co każdy znajdzie coś dla siebie, coś z czym się utożsami, coś, co odpowiada jego obecnej sytuacji i nastrojowi. Muzyka po prostu jest życiem, gra we wnętrzu każdego z nas, a teksty piosenek tworzą zapis, obraz świata.


Dokąd? Dokąd idziesz Polsko?

Wsłuchując się w teksty współczesnych polskich piosenek wiele można dowiedzieć się na temat aktualnej sytuacji politycznej, kondycji społeczeństwa, panujących nastrojów, a także problemów, z jakimi mierzą się współcześnie młodzi ludzie.

Tede, w piosence „Dokąd idziesz Polsko”, nawiązuje do wydarzeń z 2010 roku, kiedy  to doszło do tragicznego wypadku z udziałem politycznej części naszego społeczeństwa.

„Dziewiątego kwietnia grałem koncert gdzieś w Polsce,
normalnie granie i chlanie, i afterparty no proste,
padam na mordę nad ranem, towarzystwo pochlane,
to rzeczywistość, jak wstanę, wrócę do domu na taniec,
dziewiąta rano telefon (…) włącz telewizor, to straszne!”

Zwraca uwagę na istotne dla narodu sprawy, na emocje towarzyszące obywatelom. Piosenka staje się odzwierciedleniem świata, 
„nic już nie jest takie jak wcześniej,
jestem Polakiem i łza po policzku mi cieknie...”

Jest to także ukazanie kruchości życia. Koncerty, zabawy z przyjaciółmi, korzystanie z życia, nadużywanie alkoholu, imprezy – to wszystko może zostać nagle, zupełnie niespodziewanie przerwane. Język piosenki świadczy o poziomie życia, społeczeństwo stało się niewymagające, stawia na wygodę i prosty przekaz, łatwy w odbiorze.


Bo umiera świat na brak miłości…

- zauważa Sylwia Grzeszczak w piosence „Sen o przyszłości”. Uczuciem, które często nadaje sens naszemu życiu, jest miłość. „Cały ten świat, opada z sił kiedy się kończy miłość.” Jednak tak często w dzisiejszym świecie brak prawdziwych uczuć.

„Z oczu twych czytam, że powinieneś pójść
Bałam się tego dnia, serce krzyczy wróć!
Rozum wie lepiej, na tej planecie już
nie opłaca się kochać.”

Coraz rzadziej tak po prostu rozmawiamy ze sobą, pochłania nas świat wirtualny czy inne zajęcia, praca, zobowiązania. Nie mamy czasu dla najbliższych. Nie jest to zjawisko pojedyncze, odosobnione, sporadyczny przypadek. Jest to niczym choroba cywilizacyjna.

„Koniec gry, mamy dość, wypadamy w aut,
Przecież tak toczy się los miliardów par,
Przecież tym dzisiaj oddycha ziemia
Chaos, pustka, strach”

Taka rzeczywistość nie budzi zbyt pozytywnych odczuć.


Choć raz zmienić rzeczy bieg

Na potrzebę porozmawiania z drugim człowiekiem, chwilę wytchnienia, zabawienia się po codziennych trudach, zwrócona zostaje uwaga także w piosence „Póki na to czas”, zespołu De Mono.

„Milion spraw chwili brak,
szybkie nie, krótkie tak,
bo już myślisz gdzie masz iść.
numer mam zdzwońmy się,
by się spotkać lecz wiem
znów nie wyjdzie z tego nic”

W czasach, kiedy wszystko wydaje się być tak łatwo dostępnym, najbardziej niedostępnym okazuje się być człowiek. Ograniczeni przez terminy, obracamy się jedynie w swoim towarzystwie, zapominając o tym, jak ważne są kontakty z innymi. Przecież człowiek to istota społeczna, do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje relacji z drugim człowiekiem. Może warto więc przemyśleć obecną sytuację, zmienić coś?

„Póki na to czas, pogadamy jak za dawnych lat
Póki na to czas, wypijemy za to co dał świat
Póki na to czas, pogadamy tak jak ludzie stąd
Póki na to czas, póki na to czas”

Dopóki mamy możliwość zmienić coś, zawsze warto próbować i walczyć o to.

Ludzi najbardziej poruszają problemy dotykające ich bezpośrednio. Dlatego teksty polskich piosenek przedstawiają taki a nie inny obraz świata. Polityka, uczucia – w głównej mierze wokół tego kręci się życie ludzkie.


Automatisch

Także nasi zachodni sąsiedzi poprzez muzykę próbują zwrócić uwagę na problemy dzisiejszego świata. Nieustanny pęd, zawrotne tempo życia, ustawiczny brak czasu – to wszystko sprawia, że jest coraz mniej człowieka w człowieku. W dobie komputerów zastępowani jesteśmy przez roboty, maszyny, wszystko jest automatyczne i mechaniczne. Zauważa to młody kwartet, pochodzący z okolic Magdeburga. W dzisiejszym świecie zanika jakakolwiek wrażliwość, jest to świat pozbawiony uczuć, brak w nim prawdziwej miłości, zrozumienia („Automatisch”, „Alien”, „Humanoid”, „Hey Du”, „Geisterfahrer”). Każdy, kto tylko nie wpisuje się w schemat, jest odrzucany. Dlatego tak częsta jest obecnie samotność. Mimo to nadal pozostaje nadzieja, że gdzieś jest ktoś, kto nas rozumie, pokrewna dusza, prawdziwy przyjaciel, którego szukamy, wierzymy, że w tym zabieganym świecie spotkamy się jeszcze jednak kiedyś ze zrozumieniem. Potrzebujemy innych („Ich bin nich’ ich”, „Hilf mir fliegen”, „Rette mich”, „1000 Meere”, „An deiner Seite”). Coraz częściej spotykana jest jednak także bierność, obojętność. Coraz częściej potrafimy przejść obojętnie obok potrzebujących pomocy, świat stał się nieczuły, okrutny i niesprawiedliwy – o czym dobrze może świadczyć zjawisko „dzieci ulicy”. Niewinne, a już porzucone, niechciane, pozostawione samym sobie, nie mogące liczyć na rodziców, skazane wręcz na walkę o przetrwanie, zapomniane („Vergessene Kinder”). 

Ludzie stopniowo sami siebie wyniszczają, sami szkodzą swojemu otoczeniu, środowisku, brak jest jakiejkolwiek pokory wobec natury („Komm”, „Übers Ende dieser Welt”).

Nie tylko więc polscy artyści prezentują w piosenkach smutny obraz rzeczywistości. A skoro tematyka powtarza się wśród licznej grupy muzyków – niezależnie na jaki gatunek, rodzaj muzyki spojrzeć – to coś jest na rzeczy. Ci, którzy nie zostali pozbawieni jeszcze resztek wrażliwości, starają się dotrzeć do odbiorców w każdy możliwy sposób – a wiadomo, że muzyka jest najlepszym z nich.


Oppa Gangnam Style!

Na współczesny świat ogromny wpływ ma kultura masowa, którą jesteśmy atakowani ze wszystkich stron i przed którą nie sposób się bronić. Niestety, tak zwane piosenki „o niczym” nie świadczą najlepiej o kondycji naszego społeczeństwa. Przestaje liczyć się tekst, jakiekolwiek przesłanie, głębszy sens – najważniejsze, by przy muzyce można było potańczyć, zabawić się, nie stroniąc tym samym od środków odurzających, sporych ilości alkoholu. Może świadczyć to o tym, iż ludzie nie radzą sobie we współczesnym świecie, nie potrafią funkcjonować w takiej przestrzeni, dlatego, jak tylko mogą, starają się oderwać od problemów życia, korzystając przy tym z różnych sposobów?
Prosty tekst, prosta linia melodyczna, sugerują, iż obecny poziom kultury zdecydowanie się obniżył, ludzie stali się mniej wymagający, opanowani przez lenistwo, niezdolni do jakiegokolwiek większego wysiłku, także intelektualnego.


Ona tu jest i tańczy dla mnie

Współczesność stawia na zabawę, rezygnując z jakichkolwiek zasad, tworząc nowe wzorce zachowań, nowe schematy postępowań, rezygnując z autorytetów, tworząc własne ideologie.

Podsumowując, obraz współczesnego świata nie prezentuje się zbyt pozytywnie. Nie najlepiej prowadzona polityka, powierzchowne uczucia, znajomości, kontakty, puste słowa, komputeryzacja, niechęć do wysiłku, bierność, obojętność, lekceważenie – to główne elementy składające się na definicję współczesności.

Muzyka jest najlepszym podsumowaniem i definicją współczesnego świata, oddaje jego kondycję, ukazuje zachodzące przemiany w społeczeństwie i ludzkim zachowaniu. Powinno skłonić to do przemyśleń, refleksji, w jaką stronę zmierzamy... Ludzie poprzez muzykę wyrażają siebie, swoje uczucia, w ten sposób radzą sobie z problemami, oswajają rzeczywistość. Jednocześnie tworzą zapis wydarzeń, obraz świata. Muzyka to po prostu życie, „muzyka jest jak obraz świata. Dobra muzyka, duchowa muzyka, tak jak świat, jest w permanentnym ruchu. Nic tu nie jest wieczne, wszystko się zmienia. Muzyka powinna wyrażać złożoność świata, ale też jego spójność.”