Czym jest miłość?

Może ktoś zauważył, może nie, więc tak tylko słowem wstępu wspomnę, że w ostatnich dniach blog przeszedł drobne modyfikacje - zarówno pod względem wyglądu, jak i treści. No i tym też sposobem pora dziś na pierwszy typowy piątek we dwoje. Cykl ten rozpocznę małym wprowadzeniem do tematu, no a prościej mówiąc - definicją. Definicją miłości. No i tak zupełnie przypadkiem jest dziś osiemnasty... ;> To dobry dzień, by poruszać taki, a nie jakiś inny temat. Kto uważnie wszystko czyta, ten już wie, że tutaj nie jest to pierwsza lepsza, pozbawiona jakiegokolwiek znaczenia, liczba :D

Do rzeczy - definicja miłości. Ale czy istnieje w ogóle jedna, właściwa definicja tego słowa? Może to ze słowami w ogóle niewiele ma do czynienia? Może to nie słowa, a czyny? A może to tylko czyste reakcje chemiczne, zachodzące w mózgu człowieka? 

Jakby na to nie spojrzeć, z każdej strony zdaje się, że miłość to skomplikowana sprawa. I tak jest w istocie. Dziś przyjrzymy się tematowi z nieco naukowego punktu widzenia i zobaczymy też, co do powiedzenia na ten temat ma psychologia. Całość uzupełnimy kilkoma luźnymi refleksjami.

To miłość sprawia, że życie nabiera barw, a świat się kręci. To miłość często uchodzi za główną siłę sprawczą, dodaje skrzydeł i sprawia, że niemożliwe staje się możliwe. To silne uczucie, które silnie wpływa na ludzi. Przecież niemal każdy z nas pragnie miłości, chce kochać i być kochanym - nawet jeśli nie zawsze chce się do tego przyznać. Jest w tym wszystkim coś magicznego. Coś, co sprawia, że na twarzy pojawia się uśmiech, a serce szybciej bije.

Skoro coś istnieje, to musi mieć swoją definicję, jakiś opis, jakieś ramy. A tymczasem... no jest z tym ciężko. Według encyklopedycznej definicji, miłość to określone uczucie, rodzaj relacji międzyludzkiej. A to przecież tylko puste słowa, frazes. A jednak ludzie już niejednokrotnie udowodnili, że miłość to coś więcej niż tylko puste hasło. Niejednokrotnie wykorzystywali ją w sztuce, niejednokrotnie stanowiła inspirację dla dzieł literackich czy malarskich. Stanowi ona ważny aspekt życia człowieka i zaryzykuję nawet stwierdzenie, że jest ona sensem jego życia. Naszego życia.

Są ta­cy, którzy uciekają od cier­pienia miłości. Kocha­li, zawied­li się i nie chcą już ni­kogo kochać, ni­komu służyć, nikomu po­magać. Ta­ka sa­mot­ność jest straszna, bo człowiek uciekając od miłości, ucieka od sa­mego życia.

Psycholog, Robert Sternberg, mówiąc o miłości, zamyka ją w sześciu punktach, dzieli ją na sześć typów:

więź, zadurzenie, pusta miłość, miłość namiętna, miłość przyjacielska, miłość oddana.

Każde hasło można szczegółowo i obszernie rozpisać, ale.. po co? Mimo wysiłku, jaki z pewnością włożył w stworzenie i opracowanie swoich teorii, myślę, że nie wyczerpał tematu. Bo wyczerpać się go zwyczajnie nie da. Jeśli definiowanie Sternberga jest największym osiągnięciem psychologii w tym temacie, to ja podziękuję. To trochę tak, jak gdyby przykładowo wydawcę zapytać o to, czym jest książka. A ten odpowiedziałby, że jest ona zadrukowanym plikiem kartek, które w dodatku przynoszącym nieszczególnie wysokie zyski. Trochę takie mijanie się z celem.

O miłości wiemy niewiele. Z miłością jest jak z gruszką. Gruszka jest słod­ka i ma kształt. Spróbuj zde­finiować kształt gruszki.

To trochę też tak, jak definiowanie oczywistych oczywistości. Każdy wie, o co chodzi, każdy wie, co to jest, ale - no właśnie, każdy ubierze to w inne słowa.

Miłość to po­mie­sza­nie podzi­wu, sza­cun­ku i na­miętności. Jeśli żywe jest choć jed­no z tych uczuć, to nie ma o co ro­bić szu­mu. Jeśli dwa, to nie jest to mis­trzos­two świata, ale blisko. Jeśli wszys­tkie trzy, to śmierć jest już niepot­rzeb­na - trafiłaś do nieba za życia.

Miłość, to wspólne podążanie w tym samym kierunku. To podnoszenie drugiej osoby, gdy ta upada, ale także i wsparcie, gdy my się potykamy. To wzajemny szacunek, czułość i troska. To nauka kompromisów i sztuka komunikacji. To pragnienie szczęścia drugiej osoby. To chęć dzielenia się wszystkim, każdym najmniejszym nawet przeżyciem, każdą chwilą z drugą osobą. To uśmiechanie się, bo druga osoba się uśmiecha. To drobiazgi, które złożone w całość tworzą razem coś pięknego, coś magicznego.

A jaka jest Wasza definicja miłości? Podejdźcie do tematu kreatywnie i podzielcie się swoimi refleksjami w komentarzach! :)