Czy związek na odległość ma sens?

Dzisiaj o związkach na odległość, czyli o trudnej sztuce tęsknienia. Osoby żyjące w takich relacjach, muszą na co dzień zmagać się z samotnością, co wcale nie jest tak proste, jak mogłoby się na pierwszy rzut oka wydawać. Krąży powszechna opinia, że większość związków na odległość nie wytrzymuje próby czasu. Rozpada się prędzej czy później, bo nie ma to absolutnie racji bytu. A jak jest naprawdę? I co ja sądzę na ten temat?

Na wstępie warto zauważyć, że odległość odległości nierówna. Do życia na odległość partnerzy zmuszani są z różnych powodów. Inaczej będzie wyglądać sytuacja, w której jedna osoba wyjeżdża na przykład za granicę w poszukiwaniu pracy, a druga zostaje w kraju, a inaczej będzie wyglądać sytuacja, kiedy wasze "bycie na odległość" spowodowane jest ilością obowiązków, a co za tym idzie - spotkaniami raz w tygodniu, zamiast spotkań codziennych. Każdy przypadek będzie inny i nie da się rozpisać uniwersalnej recepty na wszystko...

Odległość traci na znaczeniu gdy przez Twoje ciało przechodzi fala ciepła na samą myśl, że ktoś czeka na Ciebie z tęsknotą w oczach, bo tylko Ty wypełniasz jego pustkę dnia. 

Czy problem dotyczy mnie bezpośrednio? I tak, i nie. Rodzinna miejscowość M. oddalona jest od mojej o jakieś 300 kilometrów. Ze względu jednak na studia i pracę, na co dzień w nich nie mieszkamy, co dzielącą nas odległość redukuje do jakichś dwóch kilometrów. Na początku to dzieliło nas zaledwie 300 metrów.. ;) No w każdym razie - zamieszkiwanie tego samego miasta wcale nie gwarantuje nam codziennych spotkań. Ostatnio zażartowałam więc, że przyszło mi żyć w związku na odległość. M. co prawda się w tej kwestii ze mną nie zgodził, nie zmienia to jednak faktu, że temat odległości może znaleźć swoje małe miejsce w "Piątku we dwoje". ;)

Czy odległość ma znaczenie? Oczywiście, że ma! Wszystko ma jakieś znaczenie - większe bądź mniejsze. A to, jak duże, zależy już tylko od nas samych, od naszych priorytetów i podejścia. Związek na odległość stanowi próbę charakterów - wymaga bycia silnym, cierpliwym i tolerancyjnym. Stawia wyzwania, rzuca kłody pod nogi, ale nie jest nie do obejścia.

Miłość nie zna słowa "odległość".

Miłość nie zna granic, a prawdziwe uczucie jest w stanie pokonać każdą przeciwność. Kilometry nie są powodem do tego, by rezygnować ze szczęścia. Jasne, związki na odległość narażone są na rozpad - ale który związek nie jest? A w dzisiejszym świecie, w dobie telefonów, internetu i tych wszystkich współczesnych dobrodziejstw, odległość nie jest już tak bardzo problematyczna. Wiadomo, że kontakt wirtualny nie zastąpi tego rzeczywistego, ale zdecydowanie ułatwia sprawę. Emotikony i cała gama naklejek umożliwia nawet wyrażanie "uczuć". Nie zastąpi to spotkania twarzą w twarz, ale dzięki tym wynalazkom możecie poczuć, że pomimo odległości jesteście sobie bliscy. Tak więc, dla chcącego nic trudnego. Bez wątpienia da się to przetrwać. Wystarczy tylko trzymać się kilku prostych reguł:

- kontaktujcie się i rozmawiajcie ze sobą jak najczęściej - regularnie. Budowanie więzi emocjonalnej na odległość może być problematyczne, dlatego tak ważne jest bycie na bieżąco z tym, co się dzieje u drugiej osoby. Te rozmowy wcale nie muszą być długie i nie muszą dotyczyć poważnych tematów, dostosujcie je do swoich możliwości czasowych. 

Pisz i mów mi o wszystkim, wtedy będziemy razem - będąc osobno. 

- zastanówcie się, czy nie macie jakichś wspólnych zainteresowań, które można byłoby rozwijać, nawet będąc oddzielnie. Lubicie czytać książki? Przeczytajcie tę samą, a potem podzielcie się wrażeniami, wymieńcie się komentarzami i uwagami. Tę samą sztuczkę można zastosować odnośnie filmów, czy na co tam jeszcze wpadniecie.

- spójrzcie na sprawę pod innym kątem i spróbujcie znaleźć jakieś dobre strony sytuacji - z racji odległości, a co za tym idzie, rzadszych spotkań, nie zaniedbujecie przyjaciół ani rodziny. Unikacie konfliktów, które lubią czasem pojawiać się podczas spotkań twarzą w twarz. Nie grozi wam znudzenie się codziennością, popadnięcie w rutynę. Niecierpliwie wyczekujecie spotkania i radość z niego jest podwójna - mając ograniczoną możliwość kontaktu, staracie się wykorzystać ten wspólny czas najlepiej, jak jest to tylko możliwe. :)

- pamiętajcie przy okazji, że każdy ma prawo do wolności. Skoro już budujecie jakąś relację, to ufajcie sobie - bez tego nic na dłuższą metę nie pociągnie. 


- no i spotykajcie się tak często, jak tylko jest to możliwe. ;)

Odległość powinna dzielić tylko ciała, nie serca. 

Podsumowując, na pytanie stanowiące tytuł tego wpisu, nie ma jednej, jedynej i słusznej odpowiedzi. Każdy przypadek jest inny, każdy przypadek wymaga indywidualnego rozpatrzenia, każdy spojrzy na to inaczej. Dbanie o uczucie i rozwijanie go na odległość nie należy do zadań najprostszych. Tęsknota potrafi być frustrująca i wyczerpująca. Jeśli jednak zależy wam na tym i widzicie w tym sens, prawdopodobieństwo powodzenia zdecydowanie wzrasta. Odległość jest przecież tylko stanem przejściowym.

Odległość zabija. Chyba, że istnieje nadzieja, że kiedyś rozdzierająca dwoje ludzi przestrzeń zostanie przekroczona, wówczas nawet na odległość mogą zachować swój związek. Ale bez tej nadziei - odległość zabija.

A Wy co sądzicie o związkach na odległość? Mają sens? Macie doświadczenia z tego typu relacją? Jak radzicie sobie z tęsknotą? Chętnie poznam Wasze punkty widzenia! :)